توضیح مختصر درباره ایستگاه فضایی: ایستگاه فضایی نوعی سازه‌است که برای زندگی و کار بشر در فضا طراحی و ساخته شده‌است. تاکنون تنها ایستگاههای مدار پایین به مرحله بهره‌برداری رسیده‌اند که آنها را «ایستگاه مداری» نیز می‌خوانند. تفاوت ایستگاه فضایی با فضاپیماهای دیگر این است که در ایستگاه فضایی امکانات اساسی پیش‌رانی یا فرود بر زمین وجود ندارد — در عوض از وسایل نقلیه دیگر برای ترابری (چه از ایستگاه چه به ایستگاه) سود جسته می‌شود. ایستگاههای فضایی برای سکونت میان‌مدت طراحی شده‌اند که درازنایش می‌تواند چند هفته چند ماه و حتی چند سال باشد. تنها ایستگاه فضایی‌ای که اینک مورد استفاده‌است «ایستگاه فضایی بین‌المللی» است. ایستگاه‌های فضایی پیشین الماز، سری سالیوت، اسکای‌لب و میر بودند.

 

12 عکس بسیار زیبا از زمین که از فضا گرفته شده است

 فضانواردان در ایستگاه فضایی بین المللی بهترین و زیباترین دید را از زمین دارند، در این پست برای شما 12 عکس بسیار زیبا به همراه توضیح آماده کرده ایم که امیدواریم خوشتان بیاید.

عکسی از جنوب اقیانوس هند در زمانی که سرخی شفق بر روی اقیانوس تابیده است.

پانزده عکس برتر نجومی سال ۲۰۱۱ ازدید نشنال جئوگرافیک

 با نزدیک شدن به پایان سال ۲۰۱۱، نشریات مختلف بهترین نوشته‌ها و مطالب سال را انتخاب و منتشر می‌کنند. چند روز پیش نشنال جئوگرافیک، بهترین عکس‌های سال ۲۰۱۱ را همراه توضیحاتی منتشر کرده است که توجه شما را به آنها جلب می‌کنم. در میان ۱۵ عکس برتر انتخاب شده، عکسی از بابک امین تفرشی -چهره دوست‌داشتنی نجوم آماتوری و روزنامه‌نگاری علمی کشورمان- هم به چشم می‌خورد.

۱-  شاتل فضایی اندیور: قرار بود، مأموریت اندیور آخرین مأموریت شاتل‌های ناسا باشد، اما با تصویب یک مأموریت فضایی اضافی برای آتلانتیس، این شاتل افتخار انجام آخرین مأموریت شاتل‌ها را نصیب خود کرد و دوره سی ساله مأموریت‌های شاتل‌ها به پایان رسید.

در این عکس که در ماه می گرفته شده است، شاتل اندیور را می‌بینید که در پیرامون‌اش روشنایی شهرهای زمین پیدا است.

تصویر هابل از دورترین نمای جهان

خبرگزاری ایسنا: ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل از تصویر جدیدی از دورترین مناطق جهان رونمایی کرده‌اند که انسان تاکنون موفق به مشاهده آن شده است.

تاریخچه کهکشانها از پس از تولد اولین کهکشانها تا بزرگترین نمونه‌های این اجرام آسمانی امروزی مانند راه شیری در این تصویر جالب هابل به نمایش درآمده است.

این تصویر از ناحیه موسوم به «حوزه فوق‌العاده عمیق(XDF)» با جمع‌آوری نور کمرنگ از ساعت‌ها رصد تولید شده و برخی از ابتدایی‌ترین کهکشانهای شکل‌گرفته در جهان را به نمایش گذاشته است.

این تصویر شامل نوردهی عمیق در رنگ قرمز از دوربین جدید مادون قرمز هابل بوده که کهکشانهایی را با یک ده میلیاردم درخشش قابل مشاهده برای چشم انسان نشان می‌دهد.

کهکشان‌های مارپیچی جالب مشابه شکل کهکشان راه شیری و آندرومدا، همسایه آن در این تصویر در کنار کهکشان‌های بزرگ مه‌آلود قرمز رنگ حضور دارند که شکل‌گیری ستارگان جدید در آنها متوقف شده است.

این کهکشان‌های قرمز باقی‌مانده‌های برخوردهای بزرگ میان کهکشانها بوده و در سالهای رو به زوال خود قرار دارند.

همچنین در این تصویر می‌توان کهکشانهای زیر کمرنگ دورتر را مشاهده کرد که مانند نهال‌هایی بوده‌اند که کهکشانهای قابل توجه امروزی از آنها بوجود آمده‌اند.

تقسیم بندی کهکشانها در سه دوره زمانی

این دیدگاه چشمگیر از جهان دور با ترکیب 10 سال رصد بخشی از آسمان در مرکز حوزه فوق‌العاده عمیق اولیه هابل بدست آمده است.

XDF یک تصویر از یک ناحیه کوچک از فضا در صورت فلکی کوره است که با استفاده از داده‌های هابل در سالهای 2003 و 2004 ایجاد شده است.

با جمع‌آوری نور کمرنگ در ساعتها رصد، این تصویر از هزاران کهکشان نزدیک و بسیار دور رونمایی کرده که آن را به عمیق‌ترین تصویر گرفته شده از جهان تبدیل کرده است.

تصویر XDF کاملا رنگی کنونی باوجود میدان دید کوچکتر آن از 5500 کهکشان دورتر نیز برخوردار است.

تلسکوپ فضایی هابل به رصد بخش کوچکی از آسمان جنوبی در ملاقاتهای مکرر در دهه گذشته برای یک دوره 50 روزه با زمان نوردهی کلی دو میلیون ثانیه پرداخته بود.

مقایسه مقیاس حوزه فوق‌العاده عمیق با ماه

سن جهان 13.7 میلیارد سال بوده و حوزه فوق‌العاده عمیق از کهکشانهایی رونمایی کرده که 13.2 میلیارد سال سن دارند. بیشتر کهکشانهای این حوزه به شکلی دیده می‌شوند که جوان، کوچک و در حال رشد بوده و اغلب به شکل شدیدی با هم برخورد کرده و در یکدیگر ادغام می‌شدند.

جوانترین کهکشان موجود در این حوزه تنها 450 میلیون سال پس از شکل‌گیری جهان بوجود آمده است.

مدعی تازه برای قابلیت حیات در سیاره دیگر

یک سیاره جدید ابر زمین که در لبه منطقه قابل سکونت ستاره میزبان خود قرار گرفته، می‌تواند مدعی اصلی برای عنوان سیاره بیگانه دارای ویژگی‌های حیات در ورای زمین باشد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، سیاره گلیزه ۱۶۳c که در لبه منطقه قابل سکونت ستاره کوتوله قرمز قرار داشته،‌از جرمی معادل ۶٫۹ برابر زمین برخوردار بوده و دوره مداری آن ۲۶ روز است.

محققان بر این باورند که موقعیت این جهان تازه کشف شده می‌تواند بدین معنی باشد که یک سیاره ابر زمین دیگر با آب مایع می‌تواند وجود داشته باشد.

ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ هارپس رصدخانه جنوب اروپا توانسته‌اند این سیاره را کشف کنند.

این سیاره در اطراف یک ستاره کوتوله قرمز در صورت فلکی ماهی زرین در فاصله ۴۹ سال نوری قرار دارد.

این تیم پژوهشی در بیانیه خود اظهار کرده‌اند که گلیزه ۱۶۳c بسته به ترکیبات آن که از سنگ یا آب باشد به ترتیب احتمالا از اندازه‌ای میان ۱٫۸ تا ۲٫۴ شعاع زمین برخوردار است. تاکنون شش سیاره با امکان برخورداری از شرایط حیات شناسایی شده‌ و بر مبنای شباهت آنها با زمین طبقه‌بندی شده‌اند. چهار مورد از این سیارات در سال گذشته از سپتامبر ۲۰۱۱ تا به امروز کشف شده‌اند.

این سیاره میانگین ۴۰ درصد نور بیشتر را از ستاره میزبان خود در مقایسه با زمین دریافت می‌کند که باعث داغتر شدن آن می‌شود. در حالی که سیاره ناهید ۹۰ درصد نور بیشتری را نسبت به زمین از خورشید می‌گیرد.

به نقل از:سیمرغ