کارهای یک هفته را در یک روز انجام دهید

- انرژی فیزیکی
اولین منبع، انرژی فیزیکی و قدرت جسمانی ما است. بدون انرژی فیزیکی کافی انجام هیچ کار بزرگی امکانپذیر نیست. بدون انرژی جسمانی کافی، هیچگاه نمی توانیم عملکرد بالایی داشته باشیم. یک فوتبالیست هر چقدر که نگرش مثبتی داشته باشد، در صورت خستگی زیاد نمی تواند در بازی درخششی داشته باشد.

وینس لومباردی می گوید: «خستگی انسان را ترسو می کند.» ما برای انرژی جسمانی خود اهمیت بسیار کمی قائل هستیم. معمولا به راحتی ساعات خواب خود را به کارهای دیگر اختصاص می دهیم. با خوردن غذاها و خوراکی های مضر به بدن لطمه می زنیم. این ضرب المثل قدیمی کاملا درست است که «عقل سالم در بدن سالم است».

- انرژی احساسی
دومین منبع انرژی ما انرژی احساسی است. وقتی انرژی احساسی ما در شرایط مناسب باشد بهتر می توانیم مسائل را حل کنیم و بر مشکلات و موانع غلبه کنیم. در شرایط احساسی نامناسب معمولا انرژی جسمانی ما هم به سرعت تقلیل می یابد. ما اغلب فراموش می کنیم به انرژی احساسی خود اهمیت بدهیم و آن را بازیابی کنیم.

- انرژی فکری
سومین منبع، قوای ذهنی ما است. آشنایی بهتر با عملکرد مغز و استفاده بهتر از این پدیده خلقت می تواند باعث انجام کارهای بسیار خارق العاده ای شود. مغز انسان پیچیده ترین دستگاه روی کره زمین است. هر چه از آن بیشتر و صحیح تر استفاده کنیم، عملکرد آن افزایش می یابد. فردی که ذهنش خسته است نمی تواند کارهای بزرگ انجام دهد و کیفیت تصمیماتش کاهش می یابد.

- انرژی روحیه
چهارمین منبع انرژی، روحیه ما است. کسانی که از روحیه بالایی برخوردارند، کارهای سخت تر و بزرگ تر از افراد معمولی انجام می دهند.

زندگی متفاوتی را شروع کنیم!
به تازگی سخنرانی بسیار جالبی مشاهده کردیم و شاید همین سخنرانی باعث شد به فکر تهیه کتابی درباره عملکرد بیفتیم. سخنران، یک معلم موسیقی حرفه ای بود که در روش ابداعی اش به افراد معمولی که در عمر خود انگشتشان به پیانو نخورده ولی استعداد موسیقی دارند، موسیقی آموزش می دهد. نکته بسیار جالب آن است که او زمان آموزش را به یک دهم زمان معمول کاهش داده است.

نوازنده های پیانویی که در حد بهترین نوازندگان دنیا هستند معمولا پس از 10 تا 12 سال تمرین مداوم به این مهارت می رسند. این معلم افراد معمولی را طی یک تا دو سال به نوازندگانی جهانی تبدیل می کند. من چون سال های زیادی است که ساز می زنم برایم بسیار جالب بود که چگونه می توان زمان یادگیری پیانو را به یک دهم زمان ممول کاهش داد.

در ان سخنرانی او روش کارش را توضیح داد. در کمال تعجب دیدم روش آموزش موسیقی او فرق عمده ای با دیگران نداشت. ولی او به دانشجوهایش یک برنامه روزانه می داد که باید مو به مو اجرا می کردند و سپس در کلاس حاضر می شدند. برنامه او بسیار عجیب است. مثلا دانشجو در روز اول باید یک مهمانی ترتیب دهد و دوستان نزدیکش را دعوت کند و با آنها وقت بگذراند. روز بعد باید با سه نفر که در گذشته قهر کرده آشتی کند و ...

این معلم قبل از تدریس موسیقی، دانشجو را در بهترین شرایط ممکن برای داشتن عملکرد بالا قرار می دهد و سپس به تعلیم موسیقی می پردازد. همین موضوع باعث کاهش زمان یادگیری به یک دهم زمان معمول می شود!

پس اگر به طور خلاصه بگوییم که چگونه می توان عملکرد بسیار بالایی داشت که دیگران را به تعجب وادارد، جواب این است: اگر قبل از انجام یک کار بسیار سخت و پیچیده بتوانیم این چهار انرژی را به اندازه کافی شارژ کنیم و در واقع در بهترین شرایط فیزیکی، احساسی، فکری و روحیه ای باشیم معمولا می توانیم کارهایی انجام دهیم که دیگران هیچ وقت نمی توانند انجام دهند. اگر یک یا چند مورد از این انرژی ها در بهترین حالت نباشد و مابقی در بهترین حالت باشند باز هم نمی توانیم کارهای خیلی بزرگ و قابل توجه را انجام دهیم.

ما این هدیه بزرگ را داریم که از اول شروع کنیم. امروز می تواند اولین روز شروع زندگی متفاوت ما باشد. بنابراین مهم نیست تاکنون عملکرد ما چگونه بوده و چقدر در مصرف و بازیابی انرژی خوب عمل کرده ایم. از همین امروز زندگی متفاوتی را شروع کنیم.

عملکرد خارق العاده چیست؟
عملکرد خارق العاده را می توان اینگونه تعریف کرد: «گذشتن از معیارهای رایج در انجام کارها به صورت پایدار و در طولانی مدت». برای داشتن عملکرد خارق العاده باید فراتر از باورهای عمومی حرکت کنیم. وقتی کارم را شروع کردم و می خواستم اولین کتابم را بنویسم. ناشر کتاب به من حدود یک سال فرصت داد تا آن را بنویسم. من هم به این نتیجه رسیدم که نوشتن کتاب به حداقل یک سال زمان، نیاز دارد. بعد دیدم می توان در دو هفته کتابی نوشت که بسیاری از نویسندگان در یک سال قادر به نوشتن آن نیستند. بعضی از افراد در قفسی زندگی می کنند که توسط دیدگاه های دیگران ساخته شده است. آنها خودشان را به نظرات دیگران محدود می کنند.


این افراد زندگی بسیار تکراری و محدودکننده ای دارند و از آزمون موارد جدید می ترسند. اگر دیگران می گویند نمی توانیم در سه ماه نواختن حرفه ای یک ساز را بیاموزیم، به راحتی قبول می کنیم. اگر به ما می گویند در نقاشی هیچ استعدادی نداریم، حرفشان را می پذیریم. اگر می شنویم که در یک روز نمی توان 40 صفحه کتاب نوشت، ما هم آن را می پذیریم. اگر می گویند نمی توان در یک ماه آنقدر یاد گرفت که در کنکور قبول شد، ما می پذیریم. افراد با عملکرد خارق العاده، معیارهای جدیدی را تعریف می کنند. در واقع آنها آنقدر عملکرد خودرا افزایش می دهند تا به جایی برسند که فقط یک رقیب داشته باشند، یعنی خودشان!

بیل گیتس مؤسس مایکروسافت می گوید: «بزرگترین رقیب خودتان باشید!»

تمرکز، تمرکز و تمرکز
یکی از مهمترین مهارت ها برای افزایش عملکرد، توانایی تمرکز بهتر است. تمرکز را می توان «بودن در لحظه» و ادامه کار تا پایان یافتن آن، تعریف کرد. مثلا وقتی به ایمیل مشتریان پاسخ می دهیم، فقط به ایمیل مشتریان پاسخ می دهیم و هیچ کار دیگری در هیچ شرایطی انجام نمی دهیم. حتی به ذهنمان اجازه نمی دهیم درباره کار بعدی فکر کند، یا درباره کارهای اضطراب آور دیگر فکر نمی کنیم. ما در آن لحظه تمام انرژی خود را فقط بر یک موضوع متمرکز کرده ایم: پاسخ به ایمیل مشتریان. اگر حوصله ما سر رفت به خودمان اجازه نمی دهیم گشت و گذاری در اینترنت انجام دهیم، یا سراغ تلفن همراه نمی رویم. در آن یک ساعت، زندگی ما در یک موضوع خلاصه شده است: پاسخ به ایمیل های مشتریان.

تمرکز باعث افزایش عملکرد می شود. معمولا افراد مدام در گذشته یا آینده خود زندگی می کنند! تصمیم بگیرید در همین لحظه زندگی کنید و تمام انرژی خود را بر کاری که انجام می دهید متمرکز کنید.

بهانه ممنوع!
عملکرد آن است که بهانه هایی برای انجام ندادن کارهای مهم و ارزشمند پیدا کنیم. در بسیاری از جلسات، همیشه عده ای درباره شرایط اقتصادی نامناسب، سرعت پایین اینترنت و موانعی صحبت می کنند تا عملکرد پایین خود را توجیه کنند ولی افراد تاثیرگذار افرادی هستند که تمامی بهانه ها را فراموش می کنند و به این فکر می کنند در شرایط کنونی چگونه می توان کارهای ارزشمند انجام داد. هنری فورد جمله بسیار معروفی دارد که می گوید: «اگر فکر می کنید موفق می شوید یا اگر فکر می کنید شکست می خورید، در هر دو صورت حق با شما است.»

عملکرد تناوبی بدن
یکی از مهمترین کشفیات دانشمندان در حوزه افزایش عملکرد، تناوبی بودن عملکرد بدن انسان است. در حدود سال های 200 قبل از میلاد فردی یونانی به نام فلاویوس تحقیقاتی انجام داد و برای اولین بار ایده تناوبی بودن عملکرد بدن انسان را مطرح کرد و به قهرمانان یونانی آموزش داد که چگونه در بازه های زمانی منظمی انرژی خودشان را مصرف کنند و سپس به بازیابی انرژی بپردازند.

این ایده در عصر ما برای اولین بار توسط دانشمندان روسیه مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1960 دانشمندان این ایده را بازسازی کردند و به این نتیجه رسیدند که برای افزایش عملکرد بدن انسان، باید بازه های متناوبی از فعالیت سنگین و سپس استراحت مناسب داشته باشیم. آنها در سا ل1960 با این ایده و آموزش قهرمانان خودشان توانستند مدال های المپیک زیادی را کسب کنند و این ایده از هزاران سال قبل تا به حال به صورت پایه ای هیچ تغییری نکرده است. به بیان ساده: بدن انسان وقتی بالاترین عملکرد و کارایی ممکن را از خود نشان می دهد که به صورت متناوب انرژی شدیدی را مصرف کند و سپس به بازیابی انرژی بپردازد.

هر چه در بازه های زمانی مشخص انرژی بیشتری مصرف کنیم، ظرفیت بدن افزایش پیدا می کند. ورزشکاران وقتی ورزش را شروع می کنند معمولا قادر نیستند وزنه های سنگین را بلند کنند و با تمرینات روزانه وافزایش تدریجی وزن وزنه، ظرفیت انرژی بدن خود را آهسته آهسته افزایش می دهند. وزنه هایی که در روزهای اول بلندکردنشان غیرممکن به نظر می رسد بعد از چند ماه به راحتی جابجا می شود.

ظرفیت بدن
بدن می تواند ظرفیت خود را به صورت مداوم افزایش دهد. ظرفیت توانایی مصرف انرژی در یک بازه زمانی مشخص است. ما می توانیم عادت کنیم در یک زمان مشخص انرژی بیشتری را مصرف کنیم و البته بعد از آن بلافاصله باید به بازیابی انرژی بپردازیم. مهمترین مشکلی که در مدیران شرکت ها دیده می شود و همینطور افرادی که به صورت شخصی کارایی پایینی دارند، عدم تعادل در مصرف درست انرژی و سپس بازیابی آن است.منبع:ایران سان

سوالات امتحان داخلی در سال ۹۲

ارزشیابی فصل ۳ و ۴ فیزیک سوم رشته علوم ریاضی 

ارزشیابی فصل ۵ فیزیک دوم متوسطه 

ارزشیابی فصل ۷ فیزیک چهارم متوسطه  

ارزشیابی فصل ۳ و ۴ فیزیک سوم تجربی

ررسی احتمال نابودی حیات در کره زمین، بر اثر برخورد شهاب سنگ

بررسی احتمال نابودی حیات در کره زمین، بر اثر برخورد شهاب سنگ

با گذشت چند هفته از انفجار شهاب سنگی کوچک در آسمان روسیه، هنوز هم در محافل علمی صحبت از این برخورد است. این شهاب سنگ که تنها چند متر طول داشت بعد از عبور از جو زمین و در هنگام برخورد با اتمسفر متلاشی شد. موج صوتی ناشی از این انفجار باعث شکسته شدن شیشه ساختمان ها و زخمی شدن صدها نفر گردید. همچنین قطعات بسیار کوچکی از این شهاب سنگ بر زمین فرود آمد. خسارات ناشی از این برخورد، حدود 40 میلیون دلار برآورد شده است.

سوالی که این روزها مطرح است این است که آیا امکان پیش بینی چنین حوادثی از قبل وجود دارد؟

برای شهاب سنگ هایی با ابعاد چند متر (مشابه شهاب سنگی که وارد آسمان روسیه شد) عملا امکان پیش بینی برخورد وجود ندارد. چون این شهاب سنگ ها به قدری کوچک هستند که رصد آنها توسط دانشمندان ممکن نیست. و تا وقتی اتفاق نیفتند کسی از آنها با خبر نمیشود. جالب است بدانید که روزانه چندین شهاب سنگ کوچک (در ابعاد سانتی متری) وارد جو زمین میشوند. ولی در هنگام برخورد با جو زمین آنقدر متلاشی میشوند که چیزی جز غبار از آنها باقی نمیماند.

در مورد شهاب سنگ های چند متری، واقعا راهی برای پیش بینی و آمادگی برای برخورد وجود ندارد. ولی جای شکرش باقی است که آنها به ندرت به سمت کره خاکی مان می آیند. احتمال اینکه شخصی توسط یک سنگ آسمانی کشته شود، 1 به 250 هزار است. برای آنکه دید بهتری پیدا کنید، اشاره می کنیم که چنین احتمالی کمتر از احتمال مرگ به واسطه وقوع زلزله، توفان، سیل، تصادف، سقوط هواپیما، و حتی صاعقه است.

اکثر سنگ های آواره فضایی، حتی قبل از اینکه به زمین نزدیک شوند در جو زمین می سوزند و به غبار تبدیل میشوند. و برخی دیگر هم در اقیانوس یا دشت یا کوه ها که مناطقی بدون سکنه اند فرود می آیند.

در طول 4 میلیارد سال عمر زمین، سیاره ما میلیون ها بار مورد اصابت این گلوله های سرگردان قرار گرفته که بسیاری از آنها بزرگتر از 1 کیلومتر و قادر به ایجاد ویرانی های بزرگ بوده اند. ولی اکثر این سنگ های بزرگ در دوران تولد زمین رخ داده اند. یعنی زمانی که منظومه خورشیدی ما جوان و پر از سنگ های سرگردان بوده.

به خاطر فعالیت های درونی زمین که منجر به بروز تغییرات گسترده در سطح پوسته آن شده، تنها حدود 160 منطقه برخورد بر روی چهره سیاره مان باقی مانده و توسط دانشمندان شناسایی شده است. و این روزها، دیگر انتظار برخوردهای خیلی بزرگ که تا چند میلیون سال قبل عادی بودند را نداریم.

اما در مورد شهاب سنگ های بزرگ که قطر آنها بیش از صد متر باشد، امکان مشاهده مسیر حرکت آنها و حتی پیش بینی امکان نزدیک شدن آنها به زمین وجود دارد. پروژه Near Earth Object ناسا یک جدول از شهاب سنگ های رصد شده و محاسبات مربوط به برخورد احتمالی آنها به زمین را تا 100 سال آینده در خود دارد. بر اساس پیش بینی های این پروژه، در حال حاضر هیچ یک از سنگ های کشف شده، دارای درجه خطر برخورد با زمین نیستند.


در این جدول می توانید خطرات و خسارات احتمالی ناشی از برخورد شهاب سنگ هایی با ابعاد مختلف را مشاهده کنید:

 

بنیاد علمی B612 هم که یک سازمان غیر انتفاعی و غیر دولتی است قصد ارسال یک تلسکوپ اختصاصی به فضا را دارد. و امیدوار است تا بتواند توسط آن تمام شهاب سنگ هایی را که قطری بیش از 30 متر داشته و می توانند خطرات بزرگی را برای ساکنان زمین به وجود بیاورند، قبل از نزدیک شدن به زمین رصد کند.

به چالش کشیده شدن قوانین فیزیک، با کشف یک حالت جدید در مواد

به چالش کشیده شدن قوانین فیزیک، با کشف یک حالت جدید در مواد

دانش حد و مرزی نمیشناسد. ده ها سال دانشمندان ادعا میکنند که سرعتی بالاتر از سرعت نور ممکن نخواهد بود. اما ناگهان ذره ای به نام بوزون کشف میشود که از نور هم سریع تر حرکت میکند. و به این ترتیب تمام معادلات در هم میریزد.

اکنون نیز چالشی بزرگ در هنگام آزمایشات تحقیقاتی پیش آمده که ممکن است تمام اصول فیزیک را زیر سوال ببرد. اتفاقی که ممکن است باعث کشف نوع جدیدی از حالت در مواد شود.

اما داستان از کجا شروع شد؟

در طی 20 سال گذشته دانشمندان در هنگام سرد کردن ترکیبات اورانیوم تا حد صفر مطلق (یا همان منفی 273 درجه سلسیوس) ، با نوعی از قطعی‌های مکرر روبرو شده‌اند که می‌تواند نوید بخش ماهیتی تازه در مواد باشد. جالب است بدانید زمانی که ترکیب URu2Si2 به صفر کلوین نزدیک می‌شود از میزان بی‌نظمی (آنتروپی) سیستم به طرز قابل ملاحظه‌ای کاسته می‌شود و در عین حال به نظر می‌رسد که مولکول‌ها در حالتی خاص که هنوز برای دانشمندان جای پرسش دارد، گرما از خود متصاعد می‌کنند.

توضیح احتمالی این فرایند را میتوان در مقاله‌ای که پروفسور و فیزیکدان برجسته "پیر کولمن" مدتی پیش در مجله Nature به چاپ رساند مشاهده کرد. وی پس از مدتها تحقیق و بررسی به این جمع‌بندی رسیده است که در چنین وضعیتی مولکولها در حالت گذار یا انتقال از حالتی به حالتی دیگر قرار می‌گیرند، درست مانند وضعیتی که آب در حال تبدیل شدن به یخ طی می‌کند. و در این حالت، ماهیتی عجیب می‌گیرند. البته این فرایند رویداد تازه‌ای نیست و قبلا نیز مشاهده شده بود، هرچند که دانشمندان از ماهیت آن بی‌اطلاع بودند.

Piers Coleman

محققان دائماً در تلاش برای یافتن حالات تازه در مواد هستند که دارای خصوصیاتی همچون ابررسانایی باشد تا به این وسیله بتوانند راه‌های جدیدی برای انتقال و حرکت الکترونها بیابند. برای نمونه، هفته گذشته مطلع شدیم که دانشمندان با کشف خصوصیات تازه‌ی الکترونیکی و بهره از ابررایانه‌ها در شبیه سازی شرایط، موفق به ساخت سلول‌های خورشیدی نوآورانه‌ای شده‌اند. بدین ترتیب با کشف خصوصیات تازه‌ موادی که می‌توانند تحت شرایط سخت فعل و انفعال از خود نشان دهند، فیزیک‌دانان تئوری پرداز مثل کولمن می‌توانند معادلات فیزیکی-ریاضی را نوشته و برای همکاران خود که در آزمایشگاه‌ها مشغول به کار عملی و علمی هستند ارسال کنند تا صحت و سقم این موارد را بررسی کنند.

حالت فیزیکی جدید تقارن‌های فیزیکی را دست خوش تغییر قرار می‌دهد، همان تقارن‌هایی که در زندگی روزمره به کار می‌گیریم. مثلاً اگر جسمی کروی را حول محورش چرخش دهیم، این چرخش به هر میزان و درجه‌ای که باشد باز هم جسم ما همان شکل اول را خواهد داشت. در حالی که چنین وضعیتی برای یک جسم معکبی در هر 90 درجه چرخش صادق است. پس می‌توان چنین استنباط کرد که جسم مکعب در هر 90 درجه به تقارن چرخشی می‌رسد. تقارن چرخشی عبارتست از گونه‌ای از تقارن که در آن با چرخش جسم حول محور تقارن خود به اندازه‌ی مشخص شکل آن عوض نشود. در عین حال مغناطیس دارای تقارن شکسته است که درک آن برایمان کمی دشوارتر است. این ماهیت در بین فیزیکدان‌ها به تقارن «بازگشت در زمان» یا «بازگشتی» معروف است. بنا به این نظر، اجسام حرکات رفت و برگشتی در زمان دارند، «درست مانند عقب و جلو رفتن در یک فیلم سینمایی». بدین ترتیب هر زمان که فیلم ویدئو را به عقب ببریم، میدان مغناطیسی ایجاد شده، موجب حرکت در جهت معکوس می‌شود و آنگاه باید دوباره زمان را معکوس کنیم تا به حالت قبلی بازگردیم.

آنچه که محققان از ترکیب اورانیوم کشف کردند تقارن دوگانه‌ی بازگشتی بوده است. فیزیکدانان این ماهیت جدید را تقارن Hastatic Order نام نهاده‌اند که به خوبی می‌تواند حالت اجسام را نشان دهد. واضح است که هنوز هیچ ماشین زمانی در دست نیست که بتوان برای آزمایش صحت و سقم این موضوع از آن استفاده کرد، اما داده‌های بدست آمده از ابزارهای برخورد دهنده‌ی ذرات در ایالات متحده و ژاپن حاکی از آن است که شواهد بدست آمده می‌تواند صحت این تئوری را تصدیق و تایید کند. در واقع این یافته‌ها را می‌توان شبیه پیدا کردن جذر عدد منفی یک (1-) دانست. ماهیتی ریاضی که عملاً وجود خارجی ندارد ولی از منظر علم ریاضیات می‌تواند به ما در حل مسائل گوناگون کمک کند.

کولمن در توضیح این حالت می افزاید: «مواد در طبیعت بر دو دسته‌اند. دسته اول در صورت مواجهه با معکوس شدن به خود بازمی‌گردند، درست مانند سنگ مرمری که دائما در اطراف یک مسیر دایره‌ای چرخ می‌زند. در حالی که دسته‌ی دوم در برابر معکوس کردن زمان، دو برابر به حالت اولیه خود بازمی‌گردد که الکترون‌ها از این دسته‌اند». برای توضیح بیشتر می‌توان به قیاس فیزیکی که در آن یک سنگ مرمرین بر روی نوار موبیوس می‌چرخد اشاره کرد که می‌تواند علی‌رغم مسیر حرکت وارونه‌اش به نقطه‌ی آغازین بازگردد.

این تئوری جدید شامل چرخش الکترون‌ها، تقارن بازگشت دوگانه و نمایش‌های چهارگانه‌ی تقارن بازگشتی در زمان می‌شود. کولمن همچنین هشدار می‌دهد که هیچ نمونه‌ی فیزیکی خوبی از این دست وجود ندارد، اما می‌توان آن را چیزی شبیه به تصویر متحرک زیر تصور کرد:

پیامد کشف این ماهیت جدید چیست؟ به اعتقاد کولمن، این پرسش مانند آن است که از مایکل فارادی (که سالها به تحقیق پیرامون مفاهیم اولیه میدان‌های الکترومغناطیسی پرداخته و آن را در فیزیک بنیان نهاده و اختراعاتش در زمینه دستگاه‌های چرخنده الکترومغناطیس اساس فناوری موتور الکتریکی را پی ریزی کرده است) بپرسیم که تحقیقات او چگونه می‌تواند بر موتورهای بخار تاثیر بگذارد! هر چند که این محقق معتقد است که ما در میانه‌ی «انقلاب کوانتوم» به سر می‌بریم و موارد بسیار تازه‌ و زیادی وجود دارد که هنوز کشف نشده و انتظار ما را می‌کشند. خوشبختانه، تمامی این حرف‌های قلمبه و سلمبه‌ علمی بدان معنی است که در آینده ای نه چندان دور، موضوعات علمی تخیلی مثل سفر در زمان و لیزرهای قدرتمند به واقعیت خواهند پیوست!

وی در پایان می‌افزاید، «هنوز 200 سالی مانده تا بشر درک درستی از مکانیزم‌های کلاسیک و ماهیت انرژی بدست آورد. مکانیزم‌های کوانتوم تنها صد سال سابقه دارند و هنوز به بلوغ نرسیده‌اند، اما ایده‌هایی بسیاری وجود دارد که تازه متولد شده».

هر چند هنوز تعریف و توضیح دقیقی در مورد این کشف جدید وجود ندارد، اما دانشمندان انتظار دارند این کشف در طی 20 یا 30 سال آینده بسیاری از قوانین فیزیک را دچار تغییر و دستخوش کند.

منبع : وب پارسی